Ons dink na oor verlede Sondag se preek met Matteus 5:1-12 as skrifgedeelte. Ds. René Potgieter was die prediker.
In ’n wêreld waar geluk dikwels aan gunstige omstandighede gekoppel word, word ons uitgedaag om ’n dieper, meer blywende vorm van vreugde te oorweeg. Waar geluk nie gaan oor die wag vir die storm om verby te gaan nie, maar om liewer te leer om in die reën te dans.
Hierdie diepgaande stelling nooi ons uit om die konsep van “vreemde” geluk te verken – ‘n toestand van wees wat ons onmiddellike situasie oortref en dit dan iets veel kragtiger én ewigdurend raak.
Die Bergrede: ’n Bloudruk vir onverwagte vreugde
In die hart van hierdie ondersoek is die bekende woorde uit die Bergrede, spesifiek die Saligsprekinge in Matteus 5:1-12. Hierdie verse bevat ‘n reeks uitsprake wat op die oog af paradoksaal lyk:
Gelukkig is dié armes van gees, want aan hulle behoort die koninkryk van die hemele.
Gelukkig is dié wat treur, want hulle sal vertroos word.
Gelukkig is dié sagmoediges, want hulle sal die aarde beërwe.
Gelukkig is dié wat honger en dors na geregtigheid, want hulle sal versadig word.
Gelukkig is dié barmhartiges, want hulle sal barmhartigheid ontvang.
Gelukkig is dié wat suiwer van hart is, want hulle sal God sien.
Gelukkig is dié vredemakers, want hulle sal kinders van God genoem word.
Gelukkig is dié wat vervolg word ter wille van geregtigheid, want aan hulle behoort die koninkryk van die hemele.”
Hierdie uitsprake daag ons konvensionele begrip van geluk uit. Dit dui daarop dat ware seën – ‘n toestand van goddelike guns en innerlike tevredenheid – nie gereserveer word vir diegene wat gemak, sukses of voorspoed ervaar nie. Inteendeel, dit is beskikbaar vir dié wat volgens wêreldse standaarde dalk die minste blyk “gelukkig” te wees.
Herdefiniëring van geluk
Hierdie lering nooi ons uit om geluk te herdefinieer – nie as ’n vlugtige emosie wat aan uiterlike omstandighede gekoppel is nie, maar as ’n diepgaande toestand van wees. Dit gaan daaroor om vrede, doel en goddelike verbinding te vind, selfs te midde van die storms van die lewe.
Die Griekse woord makarioi wat in die oorspronklike teks gebruik word, word dikwels vertaal as “salig” of “gelukkig.” Hierdie woord impliseer egter meer as net ‘n oombliklike gevoel van blydskap. Dit dui op ‘n diepgewortelde tevredenheid wat spruit uit die lewe onder God se genade. Dit gaan oor ‘n innerlike vrede wat blywend is, ongeag uiterlike omstandighede.
Dans in die storm
Die lewe gaan nie daaroor om vir die storm te wag om verby te gaan nie. Dit gaan daaroor om te leer hoe om in die reën te dans. Hierdie kragtige metafoor vang die essensie van vreemde geluk vas. Wanneer die lewe vir ons suurlemoene aanbied, het ons ‘n keuse – ons kan onttrek en wag vir beter dae, of ons kan daardie suurlemoene gebruik en iets verfrissends soos limonade daarmee maak.
Hierdie perspektief ontken nie die realiteit van ons stryd nie. In plaas daarvan daag dit ons uit om krag, veerkragtigheid en selfs vreugde daarin te vind. Dit gaan daaroor om die grense van ons omstandighede oor te steek – nie deur daaraan te ontsnap nie, maar deur ‘n nuwe manier van leef daarbinne te ontdek.
Die voorbeeld van Christus
Interessant genoeg word die eienskappe wat in die Saligsprekinge genoem word – afhanklikheid van God, rou oor onreg, sagmoedigheid, dors na geregtigheid, barmhartigheid, reinheid van hart, vredemaking en volharding onder vervolging – alles weerspieël in die lewe van Jesus Christus. Hy vra ons nie om ’n lewenswyse te omhels wat Hy nie self beleef het nie. Sy lewe dien as die uiteindelike voorbeeld van hoe om vreugde en doel te vind, selfs in die aangesig van groot uitdagings.
‘n Nuwe perspektief op seën
Hierdie lering moedig ons aan om verder as ons onmiddellike omstandighede te kyk wanneer ons ons geluk beoordeel. Dit stel voor dat ons werklik geseënd is, nie wanneer alles glad verloop nie, maar wanneer ons God se teenwoordigheid te midde van ons stryd ervaar.
Is ons afhanklik van God en bewus van ons geestelike armoede? Word ons getref deur die gebrokenheid van die wêreld? Het ons ’n dors na geregtigheid? Streef ons daarna om vrede te bring? Hierdie ingesteldheid – eerder as ons uiterlike omstandighede – kwalifiseer ons vir ‘n lewe onder God se genade, sy liefdevolle sorg en sy getroue teenwoordigheid.
Praktiese Toepassing
Voordat ons die nuwe week aanpak, kom ons besin oor wat ons regtig gelukkig maak. Is dit ons gemaklike lewe? Ons gesondheid? Ons onafhanklikheid? Ons verhoudings? Alhoewel hierdie dinge beslis seëninge is, is die uitdaging om ‘n dieper bron van vreugde te vind – een wat standvastig bly, selfs wanneer hierdie eksterne faktore verander.
Ook moet ons onsself aanmoedig om ons stryd na God te bring. In plaas daarvan om aan ons uitdagings te probeer ontsnap, of te ignoreer, kan ons God se teenwoordigheid daarin toelaat. Deur dit te doen, kan ons ‘n vreemde en wonderlike geluk ontdek – ‘n goddelike vrede wat alle verstand te bowe gaan.
Die Vryheid van vreemde geluk
Dalk is die mooiste aspek van hierdie ander, buitengewone vreemde geluk, dat dit vir almal beskikbaar is. Dit is nie iets wat ons kan koop, of deur ons eie pogings kan verdien nie. Dit is eerder ‘n geskenk, moontlik gemaak deur Christus se offer aan die kruis. Sy wonde het vir ons genesing gebring, sy leiding bied ons troos, en deur sy vrede vind ons krag, selfs in ons swakheid.
In ons daaglikse bestaan gaan ons omstandighede nie noodwendig verander nie, maar ons houding, ons benadering en ons perspektief kan. Ons kan kies om in die storm te dans – om vreugde te vind, nie in die afwesigheid van uitdagings nie, maar in die teenwoordigheid van ‘n God wat deur dit alles saam met ons is.
Gevolgtrekking
In ’n wêreld wat geluk dikwels met gemak en voorspoed gelykstel, word ons aangemoedig om ’n ander soort vreugde te omhels. Dit is ’n vreugde wat ons stryd nie ontken nie, maar ten spyte daarvan betekenis en ’n doel daarin vind. Dit is ‘n geluk wat verder en dieper as vlugtige emosies en die kern van ons wese aanraak.
Mag ons, terwyl ons deur die storms van die lewe navigeer, onthou dat ons geseënd is. Geseënd wanneer ons ons afhanklikheid van God erken. Geseënd wanneer ons treur. Geseënd wanneer ons barmhartig is. Geseënd wanneer ons vrede soek. In elke omstandigheid, mag ons die vreemde en wonderlike geluk ervaar wat kom van ‘n lewe onder God se genade, liefde en getrouheid.
Kom ons dans in die reën. Want deur dit te doen, mag ons vreugde ontdek wat geen storm kan uitwis nie.