Vandag is Maandag 27 Januarie en die week staan ons stil by ’n paar verskillende tuinontmoetings in die Bybel waar God tot ons nader. Vandag kyk ons na: Die Tuin van Eden
Die Tuin van Eden, soos beskryf in Genesis 2 en 3, is ‘n plek waar God die mens geplaas het om te lewe in volmaaktheid en harmonie. Hierdie tuin was ‘n plek van oorvloed, waar God direk by Adam en Eva gewandel het, ‘n teken van ‘n intieme verhouding sonder grense.
Die Tuin van Eden staan sentraal in die verhaal van die mens se ontstaan en verhouding met die goddelike. Hierdie tuin word beskryf as ‘n plek van oorvloed, skoonheid en perfeksie, waar God die mens direk in ‘n intieme omgewing geplaas het. Die idee van God wat grense oortree, word hier deur sy direkte interaksie met Adam en Eva geïllustreer. In hierdie paradyslike omgewing het God nie net die fisiese wêreld geskep nie, maar het Hy ook ‘n pad gebaan vir ‘n persoonlike verhouding met die mens. Die tuin simboliseer die oorspronklike staat van harmonie tussen mens en Skepper, ‘n plek waar die grense tussen die aardse en die goddelike dun was. God se naderkoms tot die mens in Eden wys op ‘n begeerte om naby te wees, om te kommunikeer en om ‘n gemeenskap te vorm wat bo grense uitstyg, selfs die grense van die fisiese en die geestelike. God se grootste behoefte is om nogsteeds saam met die mens te wandel.
Gebed: Here, in die herinnering aan die Tuin van Eden, laat ons in U teenwoordigheid wandel, waar geen grense ons skei nie, maar waar ons U genade en liefde elke dag ervaar. Laat ons tuin ons lewe wees, gevul met U seën. Amen.