Ons is tans in die derde week van Lydenstyd. Elke week stap ons saam met Christus, nader aan die kruis. Hierdie week stap ons verder ’n pad saam met verskillende gedagtes wat ons in hierdie Lydenstyd help om nader aan God te kom.
Psalm 22:2-4
2My God, my God, waarom het U my verlaat
en bly U ver as ek om hulp roep?
3My God, ek roep bedags en U antwoord nie,
ook snags, maar ek kry geen rus nie.
4U is tog die Heilige
wat woon waar die lofsange van Israel weerklink!
Ons almal kan identifiseer met die gevoel van verlatenheid. Die gevoel om wakker te lê in die nag terwyl ons gedagtes ons wakker hou, die gevoel van onbeantwoorde gebede. Jesus roep ook hierdie woorde uit terwyl Hy aan die kruis hang. Jesus weet hoe ons voel. Die verhaal van die kruis wys vir ons dat die Here saam met ons in ons donker tye is, selfs al voel ons verlate. In die psalm word dit duidelik dat, te midde van die gevoel van verlatenheid, die digter steeds vertroue in God het. Hierdie spanning herinner ons aan ons eie worstelinge, maar ook aan die waarheid dat God ons deur ons pyn ontmoet.
Dink aan tye in jou lewe wanneer God ver gevoel het en hoe jy troos gevind het. Hierdie week word ons genooi om eerlik te wees voor God, ons vrese en twyfel in gebed na Hom toe te bring, met geloof dat Hy ons weer sal vind. Mag jy die moed hê om jou ware gevoelens aan Hom oor te gee, in die wete dat Hy verstaan en die pad saam met jou stap, selfs in donker tye. Neem vandag ’n oomblik om na te dink oor die manier waarop jy God se teenwoordigheid en vrede beleef, veral in donker tye.
Here, ons bely dat ons soms alleen en verlate voel. Dankie dat ons ook hierdie gevoel van verlatenheid by U voete kan neerlê en kan weet dat U ons hoor. Help ons om in vertroue vas te hou aan die belofte van U teenwoordigheid, selfs as ons dit nie in die oomblik ervaar nie. Amen.