Die krag van eenheid: Nadenke oor God se Drie-eenheid en ons roeping tot gemeenskap

Gebed | Ons gesels met Jesus oor sy lyding
Die reis na die kruis: Om genadae op onverwagse plekke te vind

Ons dink saam na oor ds. Schalk van Wyk se boodskap gelewer op Sondag 30 Maart 2025.

In ’n wêreld wat dikwels deur verdeeldheid en onenigheid gekenmerk word, word ons herinner aan ’n diepgaande waarheid wat aan die kern van ons geloof lê – die eenheid en gemeenskap wat in die wese van God self gevind word. Hierdie goddelike eenheid, uitgedruk deur die Drie-eenheid van Vader, Seun en Heilige Gees, dien as ’n model asook ’n roepstem vir ons, om ware gemeenskap in ons eie lewens en kerke te bevorder.

Die kern van hierdie boodskap is die pragtige seëngroet in 2 Korinthiërs 13:13: “Die genade van die Here Jesus Christus en die liefde van God en die gemeenskap van die Heilige Gees sy met julle almal.” Dit is nie net ’n blote afsluitingsformaliteit nie, maar ’n vers wat die wese van God se Drie-eenheid en sy begeerte vir sy mense om in harmonie te leef, omvat.

Kom ons ondersoek hierdie ryk teologiese konsep deur na elke Persoon van die Drie-eenheid en hul unieke rolle te let:

Die Heilige Gees as die band van eenheid

Binne die Godheid dien die Heilige Gees as die samebindende krag – Hy omvou die Vader aan die een kant en die Seun aan die ander, en hou hulle in volmaakte eenheid. Hierdie gemeenskap is nie net ’n abstrakte idee nie – dit is ’n aktiewe, passievolle krag wat ons ook in daardie eenheid wil innooi. Die Gees hou nie net op by die Drie-eenheid nie; Hy reik na ons uit, trek ons nader aan die hart van die Vader en die Seun, en bring ons dan in ’n diep verhouding met mekaar as gelowiges.

Hierdie werk van die Gees daag ons uit om ons begrip van sy rol te hersien. Hoewel ons dikwels fokus op die dramatiese gawes van die Gees, is Sy primêre taak om gemeenskap te skep en te onderhou – met God en met mekaar. Die vroeë kerk was hier ’n toonbeeld van, soos ons in Handelinge lees, dat hulle toegewy was aan die leer van die apostels en aan die gemeenskap.

Jesus Christus: Die beliggaming van genade

Wanneer ons Jesus se rol in die Drie-eenheid bekyk, sien ons Hom as die uiteindelike uitdrukking van God se genade. Soos die Gees ons nader aan Christus bring, ervaar ons sy genade. Maar dit gaan nie net oor ons eie ervaring daarvan nie – hierdie genade moet deur ons na ander vloei. Die “genade van ons Here Jesus Christus” in die seëngroet is nie bloot ’n stelling nie; dit is ’n oproep tot aksie. Ons word geroep om dieselfde genade aan ander te bewys, selfs (en veral) wanneer dit moeilik is.

God die Vader: Die bron van liefde

In die hart van die Drie-eenheid vind ons God die Vader – die wese van liefde self. Soos die apostel Johannes duidelik verklaar: “God is liefde” (1 Johannes 4:8). Dit is nie net een van sy eienskappe nie; dit is sy wese. Wanneer ons die diepte van God se liefde werklik begryp, verander dit ons begrip van wat ware liefde is en hoe ons dit in ons verhoudings met andere behoort uit te leef.

Die onlosmaaklike verband tussen Goddelike en menslike gemeenskap

Een van die mees uitdagende, maar ook mooiste aspekte van hierdie Drie-enige model, is die onlosmaaklike verband tussen ons verhouding met God en ons verhouding met ander mense. Ons kan nie werklik nader aan God beweeg sonder om ook nader aan ons medegelowiges te kom nie. Hierdie waarheid konfronteer ons met die werklikheid dat ons vertikale verhouding met God diep verweef is met ons horisontale verhoudings met diegene rondom ons.

Hierdie begrip behoort ons benadering tot kerkeenheid te hervorm. Te dikwels laat ons toe dat verskille in leerstellings, praktyke of persoonlike voorkeure ons verdeel. Maar as ons die eenheid binne die Drie-eenheid ernstig opneem en ons roeping om dit te weerspieël verstaan, moet ons onophoudelik werk om die bande van vrede en liefde in die liggaam van Christus te handhaaf.

Die filosoof Austin se konsep van “performative language” help ons om die krag van hierdie Drie-enige- seëngroet te verstaan. Dit is nie net ’n feitlike verklaring nie – dit is ’n oproep tot aksie. Wanneer ons die genade van Christus, die liefde van God en die gemeenskap van die Gees aanroep, beskryf ons nie net ’n werklikheid nie – ons neem aktief deel aan die totstandkoming van daardie werklikheid.

Praktiese implikasies vir ons lewens en kerke

Hoe leef ons hierdie Drie-enige model van gemeenskap daagliks uit?

Kweek ’n gees van genade – Net soos ons genade van Christus ontvang het, moet ons dit ook aan ander bewys, veral in tye van konflik of verskille.

Liefde sonder voorwaardes – God se liefde is nie gebaseer op verdienste of wedersydse reaksie nie. Ons word geroep om ander op dieselfde manier lief te hê, selfs wanneer dit moeilik of ongemaklik is.

Soek aktief na eenheid – Die Heilige Gees werk voortdurend om gemeenskap te skep. Ons moet saamwerk deur versoening te soek, inklusiewe ruimtes te skep en weerstand te bied teen verdeling oor onbelangrike kwessies.

Vier diversiteit binne eenheid – Die Drie-eenheid toon vir ons volmaakte eenheid sonder uniformiteit. Ons kerke moet die diverse gawes en perspektiewe wat ons gemeenskap verryk, vier, terwyl ons ons eenheid in Christus behou.

Wees kwesbaar en bou intieme verhoudings – Die nabyheid binne die Drie-eenheid nooi ons uit tot diep, egte verhoudings met God en ander. Dit verg ’n bereidwilligheid om geken te word en ander werklik te ken.

Brei gemeenskap uit buite ons gemaksones – Net soos die liefde van die Drie-eenheid na buite reik, moet ons keer dat ons eksklusiewe klieks vorm, maar eerder voortdurend ons sirkels van gemeenskap  verbreed.

Die uitnodiging tot ’n dieper gemeenskap

Wanneer ons oor die diep eenheid binne die Drie-eenheid nadink, sien ons sowel ’n pragtige visie as ’n groot uitdaging. Ons wêreld, en ongelukkig dikwels ons kerke, staan in skrille kontras met hierdie goddelike harmonie. Maar ons is nie sonder hoop of hulp nie. Dieselfde Gees wat die Drie-eenheid bind, werk in ons om ware gemeenskap te skep en te onderhou.

Laat ons dus onsself weer toewy aan hierdie hoë roeping. Mag ons mense wees wat die genade van Christus, die liefde van God en die gemeenskap van die Gees in al ons interaksies beliggaam. Wanneer ons dit doen, ervaar ons nie net die rykdom van ware gemeenskap nie, maar getuig ons ook aan ’n waarnemende wêreld van die transformerende krag van ons Drie-enige God.

In ’n wêreld wat gebroke en verdeel is, laat ons eenheid ’n bewys wees van die werklikheid van die God wat ons dien – Drie-in-Een, saamgebind in volmaakte liefde en harmonie. Mag hierdie goddelike dans van liefde en eenheid die ritme aantoon wat ons stappie vir stappie lei om gemeenskappe van eenheid te vorm.