
Psalm 139:23–24
Deurgrond my, o God, ondersoek my hart; toets my en ken my gedagtes.
Kyk of ek nie op ’n verkeerde pad is nie, en lei my op die ewige pad.
Hierdie teks pas pragtig in by die oordenkings van die afgelope week — oordenkings wat met ons praat oor die nabyheid van God, wat ons voortdurend van binne af verander en vernuwe. Tog kom hierdie nabyheid dikwels op die mees onverwagte plekke en in ervarings na vore.
Wanneer ons lank met sekere kwessies in ons lewe worstel of daaroor nadink, sê ons dikwels ons bevind onsself op ’n “slegte plek”. Terwyl mense rondom ons dit nie noodwendig raaksien nie, worstel ons van binne met vrae en gevoelens — en probeer ons dit soms wegsteek vir ander.
Vandag se teks tref diep, want dit herinner ons daaraan dat God juis in hierdie innerlike worsteling teenwoordig is. Hy deurgrond ons — Hy is besig om, binne die warboel van ons gedagtes en emosies, orde te bring, en met tyd rigting aan ons lewens te gee. Dit bring kalmte en help ons om óf nuwe paaie in te slaan óf om dieselfde omstandighede met ’n nuwe gesindheid te betree.
Om deurgrond te word, vra tyd. Dink vandag daaraan hoe die Here, in die stil privaatheid van jou lewe, besig is om jou te deurgrond — stadig, getrou en met liefde.
Here, ondersoek my hart en ken my gedagtes.
U weet wat in my leef — selfs dinge waarvan ek self nie bewus is nie.
Toets my, o God, en wys vir my waar ek afdwaal,
waar my woorde, begeertes of vrese my van U pad laat afwyk.
Lei my, Here, op die pad wat na lewe lei —
die pad van gehoorsaamheid, vrede en waarheid.
Wanneer ek onseker is oor die pad voor my,
laat U Gees my stap vir stap lei.
Verlig my oë sodat ek U hand kan sien,
en gee my moed om te vertrou, selfs wanneer ek nie die pad verstaan nie.
Here, ek gee my toekoms en my rigting aan U oor —
want U ken die weg voor my, en by U is ek veilig.