Dagstuk | Woensdag 13 Maart 2024

Ek nooi jou graag uit om hierdie week saam te dink oor een van ons waardes: Ons reik uit oor grense heen. Om ons te help om hieroor te dink lees ek graag ons teksvers uit

Teks: 1 Korintiers 13: 4-7

Nou wys ek julle wat nog die allerbeste is: Al praat ek die tale van mense en engele,

maar ek het geen liefde nie, het ek ‘n stuk klinkende metaal, ‘n galmende simbaal geword.

Al het ek die gawe van profesie en ken ek al die geheimenisse

en besit ek al die kennis, en al het ek al die geloof om berge te versit,

maar ek het geen liefde nie, dan is ek niks.

Al deel ek al wat ek het aan ander uit, en al gee ek my liggaam prys om my daarop te kan beroem,

maar ek het geen liefde nie, baat dit my niks.

Die liefde is geduldig, die liefde is vriendelik; dit is nie afgunstig nie, is nie grootpraterig nie, is nie verwaand nie.

Dit handel nie onwelvoeglik nie, soek nie sy eie belang nie,

is nie liggeraak nie, hou nie boek van die kwaad nie.

Dit verbly hom nie oor onreg nie,

maar verheug hom oor die waarheid.

Dit bedek alles, glo alles, hoop alles,verdra alles.

Ek lees graag ’n gedig van Stef Bos wat ook iets vertel oor hoe liefde ons na mekaar trek en ons nooi om altyd nader aan mekaar te beweeg:

Mens moet van twee kante

kom

om mekaar te ontmoet

jy moet eintlik

toevallig

onderweg wees

jy moet

geen doel

voor oê hê

en jy moet

laat gebeur

waarvoor jy bang is

jy moenie

alles

wil verklaar nie

voor jy jou kom kry

het jy

en die ander

oorlog verklaar

mens moet

van twee kant

kom

om mekaar te ontmoet

jy moet jouself

in die ander

durf sien

sonder om

in die ander

te verdwyn

dit kan opeens

sommer

voor jou staan

en lyk na iets waarvan jy liefs wil vlug

dit is die aardige

van geluk

jy maak dit waar

of jy maak dit stukkend

dit kan jou bedreig

dit kan jou behoed

maar mens moet

van twee kante kom

om mekaar te ontmoet