Dagstuk | Maandag 22 April 2024

Johannes 20:19 Daardie Sondagaand was die dissipels bymekaar. Alhoewel die deure gesluit was omdat hulle bang was vir die Jode, het Jesus gekom en tussen hulle gaan staan en vir hulle gesê: “Vrede vir julle!” ₂₀Nadat Hy dit gesê het, wys Hy sy hande en sy sy vir hulle. Die dissipels was baie bly toe hulle die Here sien.

Daars ’n ou tradisie in die Antieke Nabye Ooste om mekaar te groet met die woorde “Vrede vir jou”. Alhoewel dit ’n baie mooi manier van groet is, bly dit bloot ’n groet. Wat my laat dink het oor hierdie oomblik waar die dissipels hulleself in ’n plek van vrees bevind het en Jesus in daardie ruimte ingestap het en hulle bloot gegroet het. Rene Girard skryf baie oor die waarde daarvan om dit wat ons pad kruis, te groet. Om erkenning daaraan te gee en nie weg te skroom vir dit wat ons dalk vrees nie. So wat is dit wat jy dalk moet groet. Wat is dit wat jou dalk in vrees laat lewe. En waar in jou lewe het jy ’n behoefte dat Jesus jou ook moet groet met die woorde “Vrede vir jou”.

Ek lees graag vir ons ’n gebed van Padraig o Tuama:

God without fear,
You who call us, again and again, to live without fear,
We confess that we do fear, and when we do,
We hide in rooms.
Be among us. Open our fearful hearts to what is there.
Because you are always with us.

Amen.